Amarcord, Federico Fellini'nin yönetmenliğinde 1973 yılında yayımlanan bir İtalyan filmidir. Düşsel bir atmosferde geçen bu film, Fellini’nin çocukluğuna ve büyüdüğü Rimini kasabasına dair hatıralarını olağanüstü bir şekilde yansıtıyor. Film, 1930'ların faşizm dönemi İtalya'sında geçiyor ve baştan sona sembolizmle dolu sahneler içeriyor. Fellini'nin görsel ve anlatımsal dili, izleyicileri sıradan bir hayatın içindeki sıradışılıklara çekerken, komedi ve dramatik unsurları ustaca harmanlayarak Inc. ile birlikte izleyiciye zengin bir deneyim sunuyor. Bu eser, sinemannın en önemli klasiklerinden biri olarak kabul ediliyor.
Amarcord filminde, çeşitli karakterleri canlandıran birçok yetenekli oyuncu yer alır. Micaela Ramazzotti, hüzünlü bir aşık rolünde gözükürken; Bruno Zanin ise baş karakter Titta’yı canlandırmaktadır. Titta'nın ailesinde annesi Mrs. Mace, babası ise bir iş adamı olarak izleyicilerin karşısına çıkar. Filmdeki diğer karakterler de kısa hikayelerde önemli roller oynamaktadır. Fellini, oyunculuk performanslarıyla tam anlamıyla uyumlu olan çok sayıda yetenekli isimle bu eseri daha da zengin hale getirir.
Amarcord, bireysel ve toplumsal hafızanın, geçmişle olan bağımızın ne kadar güçlü olduğunu vurgular. Fellini, filmde çocukluk döneminin saflığı ile ergenliğin karmaşasını birleştirirken, toplumsal normları ve bireysel hayalleri sorgular. Film, alt metinlerinde otoriter rejimlerin bireyler üzerindeki etkilerini, insan ilişkilerini ve hayallerin peşindeki koşmayı işler. İzleyicilere, hayatın geçici doğası üzerine derin bir düşünce sunarken, aynı zamanda birey olarak hatıralarımızı nasıl inşa ettiğimize dair de bir pencere açar.
Amarcord, çarpıcı renk paletleri ve nostaljik görüntüleriyle dikkat çeker. Fellini, tipik olarak simgesel bir anlatı kullanırken, dönem atmosferini güçlü görsellerle destekler. Film, burlesk sahneleri ve tematik derinliği ile izleyiciyi içine çeker. Kamera hareketleri, karakterlerin ruh halleriyle mükemmel bir uyum içindedir, bu da izleyici için unutulmaz bir deneyim yaratır.